Historia Soka Gakkai
Soka Gakkai od chwili powstania, jako ruch reformowania edukacji przed II Wojną Światową, aż po dzisiejszą SGI, która jest największą świecką zaangażowaną społecznie organizacją buddyjską, zawsze ma to samo przekonanie o nieograniczonym potencjale każdego człowieka i jego prawie do szczęśliwego i spełnionego życia.
Reforma Edukacji
Soka Gakkai (dosłownie: Organizacja Tworzenia Wartości) rozpoczęła swoją działalność w 1930 roku jako grupa pedagogów reformatorów. Jej założyciel to Tsunesaburo Makiguchi, autor i pedagog, zainspirowany przez buddyzm Nichirena Daishonina poświęcił swoje działanie na reformę systemu edukacji w Japonii. Jego teoria edukacji tworzącej wartości, opublikowana w książce wydanej w 1930 roku, głosi przekonanie o nieskończonym potencjale każdej istoty ludzkiej i postrzeganiu edukacji jako trwającego przez całe życie dążenia do samoświadomości, mądrości i pragnienia rozwoju.
Makiguchi szczególnie podkreśla wyższość niezależnego myślenia nad nauką pamięciową i własną motywację nad ślepe posłuszeństwo. Taka teoria rzuciła wyzwanie bezpośrednio władzom Japonii, które rolę edukacji sprowadzały do schematycznego kształcenia obywateli ślepo oddanych państwu.
Opozycja wobec Rządów Militarnych
Lata 30-te to wzrost nacjonalizmu wojskowego w Japonii, z przystąpieniem jej do II Wojny Światowej jako punktu kulminacyjnego tego trendu. Obowiązującą ideologią gloryfikującą wojnę, narzuconą przez wojskowy rząd Japonii, była ideologia Państwa Shinto. Wszelkie formy opozycji wobec niej spotykały się z surowymi sankcjami. Odmowa porzucenia swoich przekonań i poparcia reżimu spowodowały, że w roku 1943 Makiguchi wraz ze swoim najbliższym asystentem Josei Todą (1900-1958) zostali aresztowani jako „ przestępcy myśli”. Makiguchi zmarł w więzieniu w roku 1944, do końca głosząc swoje przekonania, których nie zmienił mimo stosowanych przez reżim form nacisku.
Powojenna Odbudowa
Josei Toda przetrwał tę ciężką próbę i został zwolniony z więzienia kilka tygodni przed końcem wojny. W powojennym chaosie postanowił odbudować Soka Gakkai, poszerzając kierunek jej działalności ze stricte edukacyjnej na ukierunkowanej na poprawę kondycji społeczeństwa jako całości. Promował aktywną, zaangażowaną społecznie formę buddyzmu jako drogę do samorozwoju, do pokonywania życiowych przeszkód, by wydobyć wewnętrzną nadzieję, pewność siebie, odwagę i mądrość. Takie przesłanie spotkało się z szerokim odzewem wśród powojennego społeczeństwa Japonii. Do śmierci Tody w 1958 roku, liczba jego zwolenników sięgnęła około miliona osób. W 1957 roku Toda podczas swojego wystąpienia, stanowczo wezwał młodych do podjęcia działań mających na celu zlikwidowanie broni nuklearnej. Wystąpienie to dało silne podstawy dla pokojowej działalności SGI.
Propagowanie Idei
Następca Tody, Daisaku Ikeda, również doświadczył w swej młodości okrucieństw wojny i wtedy postanowił, że poświęci swe życie dla budowania pokoju. Miał 32 lata, kiedy został prezydentem Soka Gakkai w 1960 roku. Pod jego przewodnictwem nastąpił dalszy rozwój organizacji i głoszonych idei.
W roku 1975 powstaje Soka Gakkai International (SGI) jako odpowiedź na rosnącą liczbę zwolenników poza Japonią. Dzisiaj jest to sieć 82 wchodzących w jej skład organizacji i członków w 192 krajach i terytoriach, dla których wspólna jest wizja lepszego świata. Buddyjska filozofia SGI jest podstawą ruchu propagującego pokój, kulturę i edukację.